انواع المان های ایرانی : شرکت مهندسی لتکا طراحان ایده به پاس اغاز سال 1402 اقدام به طراحی و تولید جدیدترین انواع المان های شهری، نموده است.این طرح ها جدیدترین انواع طراحی شده در ایران میباشد.المان های شهری نوری یکی از جدیدترین انواع نیمکت های شهری است که برای اولین بار در ایران طراحی و تولید نموده است.
حجم های فرهنگی – تزئینی
حجم های تزئینی که متاثر از عوامل فرهنگی در شهر طراحی و اجرا می شوند در دو دسته قابل بررسی هستند .این طرح ها شامل انواع المان های نوروزی هفت سین، المان های نوروزی هفت سین میشود.
1- حجم های تزئینی مرتبط با ارزش های ملی
موضوعات ملی همچون جشن ها ، سوگواری ها ، آداب و رسوم ، اساطیر و پهلوانان و … که بخشی از حافظه تاریخی یک ملت و میراث گذشتگان هستند عموماً در طراحی فضاهای شهری به شیوه های گوناگون انواع المان های ایرانی از جمله مجسمه ها و احجام شهری ظاهر می شوند .
در طراحی این آثار لازم است جنبه های زیبایی شناسانه در کنار معناگرایی و جنبه ی هویتی مورد توجه باشند به ویژه این که هنرهای تزئینی همواره بخشی جدایی ناپذیر از زندگی مردم ایر ان بوده اند . الهام از عناصر تزئینی ملی می تواند تاثیر گذاری احجام مذکور را افزایش دهد .
این احجام شامل دو دسته ی احجام موقتی و دائمی هستند .
– احجام تزئینی موقتی المان های نوروزی هفت سین
– تزئینات و احجامی جهت گرامی داشت ایام نوروز مانند سفره هفت سین های شهری ، شب یلدا و دیگر اعیاد ملی مانند المان نوروزی هفت سین
– یادبود شعرا ، دانشمندان ، اسطوره های ملی و …
– احجام تزئینی دائمی
– عناصری جهت نصب در میادین و فضاهای شهری منتسب به افراد و رویدادهای ملی ، مانند میدان هفت تیر ، میدان فردوسی و …
– عناصر مورد استفاده در فضاهای ویژه ی مراسم ملی و مردمی
– عناصر شهری نصب شده در فضاهای شهری صرفاً جهت یادبود حوادث یا اشخاص ملی مانند انواع المان های ایرانی
2- حجم های تزئینی مرتبط با ارزش های مذهبی
به دلیل تاثیر پذیری عمیق و طولانی مدت مردم ایران از دین اسلام ، مذهب به بخش مهمی از فرهنگ مردم تبدیل شده است از این رو در طراحی فضاهای شهری از عناصر مذهبی استفاده می شود . لازم است در طراحی تزئینات این عناصر به سابقه ی تزئینات هنر و معماری مذهبی و نیز باورها و اعتقادات مردم توجه شود .
این احجام نیز شامل احجام موقتی و دائمی می باشند .
– احجام تزئینی موقتی
– احجام مرتبط با مناسبت های مذهبی مثل اعیاد و سوگواری ها
این احجام عمدتاً شامل طاق نصرت ها ، چراغانی و آذین بندی اعیاد و جشن ها هستند . در طرح و اجرای این عناصر استفاده تزئینی از نور ، رنگ و فرم اهمیت زیادی دارد .
– احجامی چون « علم » و « کتل » که در روزهای محرم بخشی از منظر غیر ثابت در فضاهای عمومی هستند و اهمیتی ویژه در منظر فرهنگی دارند .
– احجام تزئینی دائمی
– عناصر با عناوین مذهبی که در پارک و میدان ، نصب می شوند مانند بوستان نهج البلاغه
– عناصری در فضاهای مذهبی همچون محدوده ی مساجد و امام زاده ها
– عناصر یادمانی
– عناصری که علاوه بر جنبه ی مذهبی ، کارکردی هم هستند و جزو مبلمان شهری محسوب می شوند مانند سقاخانه ها
شرکت المان شهری لتکا طراحان ایده طراح و مجری انواع المان های نوروزی هفت سین و المان نوروزی هفت سین میباشد.
حجم های هنری – تزئینی
هدف عمده و موضوع اصلی کار تزئین ارائه فرم در بالاترین حد کیفیت است . هنر تزئین گرا هنری پاسخ دهنده به سلیقه ها و نیازهای بصری روزمره است . زرق و برق ، جلوه های مختلف رنگی ، عناصر زیبایی شناسانه ی عامه پسند و کلیه ی عواملی که به جذابیت ساختار فرمی کمک نماید و باعث جلب توجه بیشتر شود . از خصوصیات حجم های تزئینی به شمار می رود .
فاخر ترین نوع مجسمه های تزئینی در فضاهای عمومی به ویژه پارک ها ساخته و نصب می شوند آثاری تاثیر گذار بر محیط و مخاطب عموماً فیگوراتیو و واقع گرا هستند . که موضوعات و مضامین لطیف ، شاعرانه ، فانتزی و طنز دارند . فرم و موضوع این اثار به نحوی تابع محیط و هماهنگ با فضا است .
این دسته از آثار حجمی ، هنری ترین نوع آثار تزئینی هستند که حتی در ردیف هنر زیبا قرار گرفته اند . چنان که در دوره هایی از سیر تاریخ هنر ، مجسمه هایی از این دست زیر مجموعه ی سبک های هنری مانند « آرت دکو » و « آرت نوو» ، « رئالیسم » و … محسوب شده اند .
گروه دیگر حجم های تزئینی – هنری مجسمه های فیگوراتیو از انسان ، حیوان ، میوه و … است که به صورت واقع گرایانه نقاشی می شوند . این آثار معمولاً از جنس بتن ، فایبر گلاس و پلی استر هستند که بعد از اتمام کار روی آن را به صورت طبیعی نقاشی می کنند و به طبیعت موضوع نزدیک می سازند .
نوع دیگری از آثار حجمی تزئینی ، که فاقد عملکرد هستند و ظاهراً به مقصود زیباسازی اجرا می شوند ، آثاری متاثر از تکنولوژی ، صنعت و فرآورده های آن هستند که شاید نازل ترین نوع هنر تزئینی محسوب می شوند .
آثاری از این دست عموماً در تیراژ وسیع و به صورت صنعتی تولید و تکثیر شده و به صورت مقطعی و موقت در همه ی شهرهای کوچک و بزرگ ظاهر می شوند . نقش این آثار بازاری در فضاهاثی شهری نه تنها تزئین نیست بلکه در حد بزرگ کردن محیط و با هدف کسب سود و درآمد برای سازنده یا وارد کننده ی آن است .
انواع نخل ها و کاکتوس های پلاستیکی در رنگ های تند و جیغ ، قاصدک های نوری و … که تاریخ مصرف بسیار کمی دارند و بعد از مدت کوتاهی از رده خارج می شوند ، از این دسته حجم ها هستند .
تزئین با استفاده از نورپردازی
الزامات شهر نشینین و زندگی مدرن و ماشینی ، تفکیک حیات روزانه و شبانه را تا حدی از بین برده است به طوری که بخشی از فعالیت های روزمره ی ( کار ، تفریح ، سرگرمی ) انسان شهرنشین در ساعات شبانه انجام می شود . نوع جدید زندگی و نیازهای انسان امروزی ، طراحان شهری و معماران منظر را بر آن داشت تا به کمک تکنولوژی و دستاوردهای آن ، روشنایی فضاهای شهری را از حالت عملکردی مطلق خارج کنند و تعریف تازه ای از نور و روشنایی ارائه دهند .
امروزه نورپردازی جزئی از اصول طراحی بناهاو فضاهای شهری است . نور علاوه بر روشن نمودن فضا کیفیت و خصوصیات دیگری چون کاربردهای نمادین و هنری پیدا کرده است .
بدون نور پردازی ، بناهای مهم ، میادین ، مجسمه ها ، المان ها و هرآنچه به عنوان عنصر شاخص یک شهر محسوب می شود از عرصه ی زندگی شبانه شهر حذف می گردند اما به کمک نورپردازی طراحی شده برای هر کدام از این آثار و فضاها ، نه تنها بار هویتی آنان با فرارسیدن شب و تاریکی از بین نمی رود بلکه هویت و منظر متفاوت و جدیدی ایجاد می شود .
در واقع هر بنای شاخص به یک مجسمه تبدیل می شود . نورپردازی هنرمندانه ی بناها ، خیابان ها ، میادین ، نشانه ها ، درختان و فضای سبز بخشی از تزئین و زیبایی است که باعث خوانایی و تقویت هویت شبانه شهر می گردد .
رویکرد تزئینی در فضای سبز و پارک ها
فضای سبز و پارک در طراحی شهری و شهرسازی نوین ، جایگزین باغ های سنتی حاشیه شهرها و باغچه ی حیاط خانه های سنتی شده است . مهم ترین علل طراحی و ساخت فضای سبز در شهرها کارکردهای زیست محیطی ، ایجاد تعادل اکولوژیک و همچنین بالا بردن سطح کمی و کیفی زیبایی چشم اندازها و جلوه های بصری شهر است .
فضای سبز به مثابه اثر هنری
صرف نظر از جنبه های زیست محیطی و اثرات کیفی بی شماری که فضای سبز در کالبد شهرهای معاصر دارد ، مجموعه ی فضای سبز شهر اعم از گلکاری ها ، درختان ، بوته ها ، پرچین ها و چمن کاری ها در حکم آثار هنری زنده محسوب می شوند و طراح فضای سبز و طراح منظر لازم است با مبانی زیبایی و هنر آشنایی داشته باشند و از اصول و قواعد آن در مرحله ی طراحی به خوبی بهره مند شود .
امروزه طراحی پارک و طراحی منظر از بعد زیباشناختی و ارتباط آن با احساس و روان شهروندان اهمیت ف راوان دارد . طراحی یک پارک می تواند به مثابه ی یک تابلوی نقاشی در مقیاس بزرگ تلقی شود که با رنگ های متنوع ، گل ها و گیاهان جلوه ای فوق العاده می یابد .
ضوابط طراحی فضای سبز نیز همانند مبانی هنرهای تجسمی بر پایه ی اصولی همچون نقطه ، سطح ، خط ، بافت ، ریتم ، شکل ، سایه روشن ها و مواد و مصالح تشکیل شده است و طراحی فضای سبز از این مبانی برای ایجاد مکانی دلپذیر و صمیمی برای عموم استفاده می کند .
رویکرد تاریخی – فرهنگی درانواع المان های ایرانی
در هنر و فرهنگ سنتی ایران ، می توان آرایه ها ، نقوش و رنگ هایی را یافت که زندگی شهری امروز ، به شدت به آن ها نیازمند است . در کنار روی آوردن به گسترش و طراحی اصولی فضای سبز ، برای آرامش افراد ، می توان به هنر و فرهنگ اصیل ایران نیز رجوعی دوباره نمود تا با ترکیب و هماهنگ نمودن عناصر تازه و مدرن ، با آرایه های سنتی و زیبا ، محیطی آرام بخش تر ، اصیل تر ، زیباتر و در نهایت با هویتی ایرانی به وجود آورد . از المان های هنری اصیل ایرانی می توان در طراحی عناصر مرتبط با فضای سبز نظیر گلدان ها ، حصارها ، حاشیه باغچه ها و … استفاده نمود.
حجم های تزئینی در فضای سبز شهری
حجم های تزئینی در فضای سبز و پارک ها شامل دو گروه گیاهان و تجهیزات مصنوعی مرتبط با این فضاها می شوند که در ادامه به بررسی آنها خواهیم پرداخت .
در طراحی فضای سبز پارک ها ، فرم و شکل ظاهری درختان و گیاهان از اهمیت ویژه ای برخوردار است . توجه به فرم طبیعی و نهایی درختان و بوته ها از منظر زیبایی شناسی و تزئینی ، فصل مشترک طراحی فضای سبز و هنر مجسمه سازی است . چنان که در مجسمه سازی فرم و شکل اثر ، رکن اصلی مجسمه به حساب می آید . طراح فضای سبز ضمن آگاهی از ویژگی های فرمی گیاهان ، قابلیت شکل پذیری و هرس آنها را نیز مد نظر قرار می دهد . این فرم ها گاهی به صورت کاربردی ( پرچین ها و دیواره های گیاهی ) و گاهی به صورت اشکال صرفاً تزئینی و یا ترکیبی از این دو به کار می روند.
توپیاری و یا هنر شکل دهی به گیاهان
به هنر آفرینی به وسیله ی هرس کردن درخت ، درختچه و بوته ، به منظور تزئین باغ ، « توپیاری » اطلاق می شود . رد پای این هنر به روم ، مصر و یونان باستان بر می گردد . این هنر سابقه ای طولانی در تاریخ باغ سازی جهان به ویژه باغ های کلاسیک ایتالیا و فرانسه دارد. در این شیوه درختان و گیاهان از طبیعت رشد خود دور می شوند و به اشکال دلخواه طراحی در می آیند .
اشکال تزئینی و هندسی اعم از کره ، مکعب ، مخروط و استوانه یا اشکال حیوانی و انسانی و … موضوع اصلی کار بر روی این گیاهان شکل پذیر است . تنوع این گیاهان از نظر تراکم برگ ها و شاخه ها ، اندازه و شکل برگ ها و سرعت رشد آنها عوامل مهم و تاثیر گذاری است و گاهی فرم و شکل مورد نظر بر اساس این عوامل تعیین می شود .
ملاحظات در کاربرد توپیاری در فضاهای شهری
از آنجا که توپیاری در زمره ی هنر شهری در آمده است و از آن به « فن هنری » یاد می شود باید در عین ایجاد زیبایی به احراز هویت طبیعی و اصیل گیاه بپردازد و نگاه طبیعی و ارزشمند به طبیعت را که در باغ های ایرانی قابل مشاهده است سرلوحه ی تفسیر و اجرا قرار دهد.
متاسفانه در برخی شهرهای کشور َ، علی رغم شرایط بسیار متنوع آب و هوایی و پستی و بلندی های ناشی از دو رشته کوه البرز و زاگرس َ، دو یا چند تیپ گیاهی شاخص در نقاط متفاوت به شکل واحدی اجرا می شوند .
برای نمونه سرو « لاوسون » با برش مته ی که بدون توجه به خاستگاه رویشی آن از شمال تا جنوب و در شرق و غرب کشور رواج یافته است ، در پاره ای از موارد به نارسایی ، زردی و کچلی دچار شده است .
در اینجا نقش سازمان های زیباسازی پارک ها و فضای سبز و شهرداری ها پر رنگ تر می شود تا در منظر پردازی شهری ، بیشتر از گونه های بومی همان منطقه که هرس پذیر هستند استفاده کنند . بدین ترتیب هر شهری سبزی خود را از پوشش گیاهی بومی همان شهر می گیرد و هویت اکولوژیکی گیاهان آن نیز حفظ می شود.
عوامل فرهنگی ، اجتماعی و اقتصادی نیز به نوبه ب خود بر جانمایی توپیاری ها موثرند. سطح دیدگاه مردم از گیاه و کاربرد آن در منظر شهری در چگونگی حفظ و نگهداری از آنها نقش دارد. پس بهتر است پیش از اقدام برای طراحی یک منظر ، به زمینه های پایداری آن توجه ویژه ای داشت تا هم زیباسازی شهر با حفظ و حراست خود شهروندان ، پایدارتر بماند و هم با جلوگیری از هزینه های اضافی ناشی از کاشت مجدد و ترمیم فضای دست خورده از صرفه ی اقتصادی بیشتری برخوردار شود .
اشراف به این موضوع در حالی است که ما در سطح شهرها شاهد به کاربردن گیاهان به اشکال مختلف توپیاری در بزرگراه ها ، میادین ، حاشیه خیابان ها ، زیر پل ها و … هستیم . انتخاب این اماکن برای اجرای یک توپیاری ساده یا پیشرفته نه تنها از ارزش هنری آن می کاهد و آن را در دید عموم جامعه به سبکی غیر هنری َ، عادی و پیش پا افتاده تبدیل می کند ، بلکه در بیشتر موارد سبب پرت شدن حواس رانندگان به هنگام رانندگی و فاجعه آفرینی در اتوبان ها و خیابان های سطح شهر می شود.
روش اجرای توپیاری
اشکال ساده و هندسی معمولا با هرس انجام می شود . اما برای ساختن اشکال پیچیده از اسکلت یا آرماتور فلزی استفاده می شود ، به گونه ای که ابتدا فرم کلی حجم مورد نظر را با اسکلت فلزی می سازند ، سپس روی آن را با خزه می پوشانند و گیاهان رونده را که ریشه در خال ( محل اتصال مجسمه به زمین ) دارند در خزه ها کشت می کنند ، بدین ترتیب این گیاهان سطح کلی خزه ها را می پوشانند . با این روش حجم های تزئینی در مدت زمان بسیار کوتاه ساخته می شوند .
تجهیزات مصنوعی پارک ها
مبلمان
مبلمان شهری مانند نیمکت پارکی ، سطل زباله پارکی ، آبخوری پارکی ، چراغ های روشنایی و … از اجزای اصلی تشکیل دهنده ی هر فضای شهری هستند که اهمیت انها در فضاهای تفرجی دو چندان می شود. اتخاذ رویکرد تزئینی در طراحی مبلمان پارکی پارک ها موجب موفقیت بیشتر آنها در جذب شهروندان می شود .
زمین بازی کودکان
تزئین زمین بازی کودکان با طرح ها و رنگ های مورد علاقه ی آنها نقش مهمی در جذب اطفال به این محیط ها دارد . انتخاب عناصر تزئینی خلاقانه علاوه بر تاثیر بر سلامت جسم و روان ، می تواند در رشد خلاقیت کودکان نیز مفید باشد .
آب نما
آب به عنوان یکی از اساسی ترین عناصر در شکل گیری فضاهای شهری و فضای سبز تاثیر به سزایی دارد. شناخت ویژگی های آب به تشخیص معیارهای مناسب برای ارتقای کیفیت آب نماها منجر می گردد.
ویژگی های ذهنی و عینی آب باید در طراحی مورد توجه قرار گیرد . در طراحی فضاهای سبز و پارک ها از جلوه های متفاوت آب همچون جوی آب ، فواره ، استخر ، و آب نما استفاده می شود. آب نما و فواره علاوه بر تلطیف هوا و ایجاد خنکی محیط ، جنبه ی زیبایی و جلوه ی بصری ویژه ای دارند که با نورپردازی مناسب تاثیری مضاعف بر محیط و مخاطب خواهند داشت .
حجم کلی آب نما ممکن است از توده ای سنگ ، بتن یا فایبر گلاس باشد. خلاقیت در طراحی بدنه ی فیزیکی آب نما و اشکال رقص آب نیز می تواند موجب افزایش ارزش زیبایی شناسانه ی آن در منظر شهر گردد.
مجسمه ها
مجسمه ها متداول ترین المان های هنر عمومی در فضاهای شهری هستند . مجسمه های داخل پارک ها و فضای شهری شامل انواع مجسمه های مشاهیر ، انتزاعی ، فانتزی ، تزئینی و … می باشد . آن دسته از مجسمه ها که فقط جنبه ی تزئینی دارند معمولاً از لحاظ مفهومی چندان ارزنده نیستند ، بلکه جهت زیباسازی فضا ساخته و نصب می شوند .
موضوع و مفهوم این قبیل آثار چندان عالمانه ، شاعرانه و فلسفی نیست ، بلکه موضوعاتی ساده و سرگرم کننده دارند که صرفاً از لحاظ ساختاری زیبا و جذاب هستند و بر تنوع و جاذبه بصری محیط می افزایند .
در صورت بهره گیری از مفاهیم ارزنده جامعه از قبیل ارزش های تاریخی ، بومی و … در طراحی این مجسمه ها ، ارزش آنها از عناصری صرفاً زیبا به عناصر منظرین و معنادار ارتقا می یابد .
مجسمه ها می توانند با کارکردهایی همچون نشانه ، عنصر یادمانی ، نماد فرهنگی و اثر هنری در محیط شهر ظاهر شوند و با این نقش ها ريال موجب افزایش خوانایی منظر شهر گردند.
– حجم های دیگر
– ساعت های آبی یا آفتابی
– آلاچیق ها
– سنگ های بزرگ صخره ای که معمولاً در فضای چمن کاری پارک ها وفضاهای سبز شهری گذاشته می شود .
– تنه درختان خشک شده که به مجسمه تبدیل می شود
– سردر ورودی های پارک و …
نقش رنگ در طراحی حجم های تزئینی
چشم انسان رنگ را پیش از بافت ، فرم و مواد مصرفی دریافت می کند به همین دلیل رنگ اثر بیشتری بر انسان دارد . تزئین فضاهای جمعی و پارک ها با المان های رنگی ، می تواند موجب بهبود کیفیت محیط به عنوان فضای اجتماعی و عرصه ی فراغت مردم گردد.
رنگ ابزار مهمی در تاثیر گذاری حجم های تزئینی است . در عین حال انتخاب رنگ تابع مجموعه عواملی است که دایره انتخاب را محدود می کند و همچنین راهنمای طراحی در انتخاب الگوهای رنگی است . در ادامه بر برخی از این عوامل اشاره می شود .
در به کارگیری رنگ در طرح های تزئینی ، حرکت منسجم تمامی عناصر یک طرح به سوی هماهنگی با محیط اهمیت دارد. رنگ باید جزئی از کل فرض شود . کلی که رو به سوی وحدت و یگانگی دارد .
عامل دیگر در گزینش رنگ ، کاربرد محصول است . رنگ نباید برای دوره ای کوتاه و تنها به قصد جلب نظر رهگذران به کار رود . به طور مثال ممکن است گزینش زباله دان هایی به رنگ زرد روشن در ابتدا حتی با محیط هم هماهنگ باشد و انتخاب جالب و جسورانه ای به نظر برسد ، اما به طور یقین بعد از شش ماه که زباله دان بارها از آدامس های جویده ، کاغذهای چسبناک شکلات و از این قبیل خوراکی ها پر و خالی شد و لکه های مختلف رنگی گردتاگرد آن را فرا گرفت ، باید در آن انتخاب تجدید نظر کرد .
قرمز و نارنجی رنگ هایی هستند که بیش از همه جلو می آیند و به اصطلاح پیش آمدگی دارند . پرتوهای ساطع شده از این رنگ ها بر تمرکز عدسی چشم تاثیر می گذارند و در شخص دوربینی ایجاد می کنند .
رنگ های سبز و آبی ، بر عکس چشم را نزدیک بین می کننند ، چرا که این دو رنگ به عقب رفتن و عمیق شدن تمایل دارند. زرد و ارغوانی در این خصوص خنثی هستند نه پیش می آیند و نه عقب می نشینند .
به طور کلی رنگ های گرم ( قرمز ، صورتی ، زرد و نارنجی ) در نخستین سالهای زندگی انسان برای وی بسیار مهم هستند . در حالی که در دوران بلوغ آبی ، قرمز و سبز غالب هستند. ای این خصوصیت می توان در تزئین فضاهایبازی کودکان استفاده نمود . برای چیدمان هایی جسورانه و پویا ، محیط های روشن بهترین هستند و رنگ های اصلی و غنی در چنین فضاهایی بیشتر رایج اند . برای محل هایی که کارهای فیزیکی و فکری در آنجا انجام می شود رنگ های عمیق و ملایم انتخاب های بهینه هستند . سفید خیره کننده است و به سادگی کثیف می شود . رنگ بسیار سفید برای سطوح نباید به کار رود .
خاکستری با هر رنگی هماهنگی دارد . رنگ هایی با رنگ مایه ی کم برای محیط های فعال و پر جنب و جوش مناسب ترند . رنگ های قوی تر به منظور تاکید و برانگیختن به کار می روند .
توجه به شرایط اقلیمی منطقه ی مورد نظر برای طراحی و درک رنگ های غال در گزینش رنگ بسیار موثر است .
برخی از مبلمان های شهری مانند کیوسک تلفن ، کیوسک مطبوعات و صندوق پست از استاندارهایی برای رنگی پیروی می کنند که رعایت آنها الزامی است .
مجسمه های رنگی در فضاهای شهری
سابقه ی رنگ آمیزی مجسمه ها در تاریخ هنر قدمت زیادی دارد ، از مجسمه های یافت شده مربوط به اولین اجتماعات بشری گرفته تا تمدن های باستانی چون مصر ، یونان ، روم ، خاور دور ، بین النهرین ، هنر بومیان آفریقا و آمریکا و حتی در هنر ایران از این نوع مجسمه ها دیده می شود . « مجسمه های رنگی » تا قبل از دوره رنسانس ، شیوه رسمی و معمول مجسمه سازی بود . در این دوره فرهنگ ، تمدن و هنر یونان و روم باستان الگو و معیار زیباشناسی غرب شد و به تبع آن مجسمه های مرمرین و تک رنگ ( سنگ و برنز ) جایگزین مجسمه های رنگی گردید . اما مجدداً در دوره های بعدی و متاخر و حتی هنر مدرن قرن بیستم گرایش زیادی به این نوع مجسمه سازی شکل گرفت تا جایی که سبک هایی چون « ناتورالیسم » ، « سوپر رئالیسم » و … به شکل ها و دیدگاه های متفاوت متوجه این نوع مجسمه سازی شدند .
امروزه مجسمه های رنگی با مصالح ، فرم ها و موضوعاتی بسیار متنوع به آراستن منظر شهرها می پردازند. این مجسمه ها علاوه بر نقش زیبایی شناسانه ، می توانند حامل بارمعنایی باشند . از جمله این معانی می توان به ارزش های تاریخی ، انسانی ، فرهنگی و … اشاره نمود که می تواند در مجسمه های امروزی منعکس شود.
